Δημήτρης Ψαθάς: Ζητείται Ψεύτης

Πιπίτσα : Τελείωνε γρήγορα, γιατί αν κατέβει ο κύριος Φερέκης και σε βρει να ξεσκονίζεις αλίμονό σου.

Βρασίδας : Αλίμονό μου εμένα;

Πιπίτσα : Εσένα, αμε; Εμένα;

Βρασίδας : Δεν μου λες δεσποινίς Πιπίτσα, ποιος τον έβγαλε βουλευτή τον κύριο Φερέκη; Ποιος προστατεύει τη ζωή του;

Πιπίτσα : Εσύ! Ποιος άλλος. Βρε άντε πήγαιν’ από κει! Μπράβος σου λέει! Μας έχεις ένα σκουριασμένο κουμπούρι και νομίζεις ότι κάτι κάνεις.

Βρασίδας : Σκουριασμένο είναι;

Πιπίτσα : Αμέ τι είναι;

Βρασίδας : Δεσποινίς Πιπίτσα θα το βγάλω!

Πιπίτσα : Και δεν το βγάζεις; Κάτι μας είπες τώρα.

Φερέκης : Με ζήτησε κανείς;

Πιπίτσα : Πολλοί ψηφοφόροι σας κύριε Φερέκη (κοιτά το σημειωματάριό της). Ένας Αθανασιάδης.

Φερέκης : Τι θέλει αυτός;

Πιπίτσα Του υποσχεθήκατε πριν από τις εκλογές μια θέση.

Φερέκης : Καλά. Αστον αυτον. Άλλος;

Πιπίτσα : Καρβουνίδης.

Φερέκης : Τι θέλει αυτός;

Πιπίτσα : Του υποσχεθήκατε μετάθεση.

Φερέκης : Καλά. Αστον αυτον. Άλλος;

Πιπίτσα : Ένας Γεωργίου.

Φερέκης : Τι θέλει αυτός;

Πιπίτσα : Του υποσχεθήκατε να μεσολαβήσετε για ένα δάνειο από την τράπεζα.

Φερέκης : Καλά. Αστον αυτον. Άλλος;

Πιπίτσα : Τηλεφώνησε ο κύριος Καραμπέλας.

Φερέκης : Τι θέλει αυτός;

Πιπίτσα : Του υποσχεθήκατε, λέει, να φροντίσετε για κάποια έδρα στο Πανεπιστήμιο.

Φερέκης : Καλά. Αστον αυτον. Άλλος;

Πιπίτσα : Ένας Μαρτζώκος.

Φερέκης : Τι θέλει αυτός;

Πιπίτσα : Να του κάνετε μία ανάλυση ούρων.

Φερέκης : Ανάλυση ούρων; Μη χειρότερα. Ως εκεί φθάσαμε;

Πιπίτσα : Του είπα εγώ. Ο κύριος Φερέκης είναι βουλευτής, δεν είναι γιατρός.

Φερέκης : Και τι σας είπε;

Πιπίτσα : Μου είπε “εγώ τον κύριο Φερέκη τον εψήφισα.

Φερέκης : Και με ψήφισε για να φροντίζω για τα ούρα του; Άκουσον! Άκουσον! Άκου αντίληψη ψηφοφόρων επί της αποστολής των κοινοβουλευτικών ανδρών της χώρας.

Δημήτρης Ψαθάς

Βρασίδας : Επισκέψεις.

Φερέκης : Ποιος είναι;

Βρασίδας : Ο Πατατιάς. 

Φερέκης : Ωχ πάλι αυτός! Πες του ότι δεν είμαι εδώ.

Βρασίδας : Του είπα και δεν πιστεύει.

Φερέκης : (Στην Πιπίτσα) Ακούστε δεσποινίς. Δεχτείτε τον εσείς και πέστε ότι... ότι.... ότι πραγματικά δεν είμαι εδώ. Δεν σε αφήνουν σε ησυχία ψηφοφόροι! Δεν σε αφήνουν!

Μαρίκα Κοτοπούλη, Δημήτρης Ψαθάς, Βούλα Ζουμπουλάκη και Μελίνα Μερκούρη στην 150ή πανηγυρική παράσταση του «Ζητείται Ψεύτης» του Δ. Ψαθά στο θέατρο «Κοτοπούλη-Ρέξ» (Ιανουάριος 1954)

Πατατιάς : Ήθελα να δω τον κύριο Φερέκη.

Πιπίτσα : Δυστυχώς κύριε Πατατιά, απουσιάζει. Μόλις έφυγε.

Πατατιάς : Μα ποτέ είναι εδώ τέλος πάντων; Ακριβοθώρητος μας έγινε τώρα... τώρα!

Βρασίδας : Μα κύριε Πατατιά μου ο κύριος Φερέκης είναι βουλευτής. Έχει απασχολήσεις σοβαρές.

Πατατιάς : Μωρέ τι μας λες. Δεν ξέρουμε από βουλευτές - θα μας πεις του λόγου σου. Άμα είναι να ζητάνε την ψήφο μας πέφτουν στα πόδια μας και μας παρακαλούνε. Κι άμα τους ψηφίζουμε και βγαίνουνε, μην τον είδατε.

Βρασίδας : Αυτό να μην το ξαναπείς!

Πατατιάς : Κι άμα το ξαναπώ;

Βρασίδας : Δεν θα σου απαντήσω. Γιατί δεν θέλω να τσακωθούμε.

Πατατιάς : Δεν μου λες κυρία...

Πιπίτσα : Δεσποινίς παρακαλώ.

Πατατιάς : Με το μπαρδόν. Δεν μου λες δεσποινίς, ξέρεις την υπόθεση μου;

Πιπίτσα : Πώς, πώς! Δεν έχετε τον αδελφό σας φυλακή για κάτι φόρους;

Πατατιάς : Μάλιστα ο κύριος Φερέκης υποσχέθηκε να τον βγάλει. Ένα μήνα πηγαινοέρχομαι και τίποτα. Κοροϊδεύει;

Πιπίτσα : Όχι κύριε πατατιά, αλλά δεν είναι και εύκολο. Κι ο κύριος Φερέκης είπε ότι μάλλον δεν θα γίνει.

Πατατιάς : Αφού το υποσχέθηκε;

Πιπίτσα : Ναι, αλλά ξέρετε...

Πατατιάς : Να μη δίνει υποσχέσεις! Ακούς; Να του το πεις αυτό. Αν δεν το κάνει θα φάει μαύρο και δαγκωτό. Να μάθουνε να μην κοροϊδεύουνε τον κόσμο. Γειά χαρά.

(Φεύγει κλείνοντας την πόρτα έξω φρενών)

Βρασίδας : Τι να σου κάνω βρε που έφυγες;

Πιπίτσα : (Ειρωνικά) Καλά που πρόλαβε και έφυγε.

Βρασίδας : Πες το ψέματα! Κύριε Φερέκη... ελεύθερα! Περάστε...

Φερέκης : Έφυγε;

Βρασίδας : Όχι ας καθόταν αν κοτούσε.

Φερέκης : Τι είπε δεσποινίς;

Πιπίτσα : Χάλασε τον κόσμο κύριε Φερέκη. Δεν τον ακούσατε; Να του πείτε, φώναζε, ότι θα του δώσω μαύρο και δαγκωτό άλλη φορά.

Φερέκης : Πω, πω. Και γιατί δεσποινίς είπε ότι θα μου δώσει μαύρο και δαγκωτό;

Πιπίτσα : Γιατί του είπα ότι δεν γίνεται η δουλειά του.

Φερέκης : Πω, πω! Και γιατί δεσποινίς του είπατε ότι δεν γίνεται η δουλειά του;

Πιπίτσα : Μα έτσι δεν είχατε πει χθες;

Φερέκης : Κι επειδή το είπα εγώ εχθές έπρεπε να του το πείτε; Μα δεν καταλαβαίνετε, επιτέλους, στοιχειώδη πράγματα; Έτσι μιλάνε σ’ έναν ψηφοφόρο και μάλιστα χασάπη;

Πιπίτσα : Μα τί να του λεγα κύριε Φέρεκη;

Φερέκης : Ένα ψέμα δεσποινίς. Δεν μπορούσατε να βρείτε ένα ψεματάκι;

Πιπίτσα : Μα τι ψέμα να ‘βρισκα;

Φερέκης : Αν μπορούσα να το βρω εγώ, εσάς θα ρωτούσα; Αμ δεν είναι κατάσταση αυτή. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό. Έτσι που πάμε θα με θάψετε στα μαύρα εσείς! Αράπη θα με καταντήσετε στο τέλος για να ησυχάσετε.
[...]
Ακούστε δεσποινίς, να πεταχτείτε αμέσως την αγορά να βρείτε τον Πατατιά και να του πείτε ότι...

Πιπίτσα : Ότι;

Φερέκης : Ότι... οτι... Να περάσει αύριο. Και θα δώ στο μεταξύ τι θα του πούμε.

Φερέκης : Καθίστε κυρία Ζωζώ. Λοιπόν λόγω τιμής χαίρομαι κάθε φορά που σας βλέπω. Γιατί από τον κύκλο των συγγενών και των φίλων μου είσαστε η μόνη που δεν έρχεστε ποτέ για ρουσφέτι.

Ζωζώ : Σήμερα βρήκατε να μου το πείτε αυτό;

Φερέκης: Γιατί;

Τζένη : Γιατί σήμερα ακριβώς για κάτι τέτοιο έρχεται η Ζωζώ.

Φερέκης : Ωχ! Μία έμεινε χάλασε και αυτή.

Άννα Συνοδινού - Ντίνος Ηλιόπουλος, «Ζητείται Ψεύτης» (1954)

Τζένη : Τι μανία σου κόλλησε να βρεις ψεύτη ιδιαίτερο;

Φερέκης : Αφού εγώ δεν τα καταφέρνω! Πώς να το κάνουμε; Μπορώ να λέω ψέματα εγώ; Αφού το ξέρεις το ελάττωμά μου. Δεν κατεβάζει το έρημο! Μου λείπει η φαντασία. Τι να γίνει;

[...]

Φερέκης : Ξέρετε λοιπόν πόσο μειονεκτική είναι η θέση μου στην πολιτική ζωή; Ξεφτέρια είναι οι άλλοι βουλευτές. Ξεφτέρια στην ψευτιά.

Ζωζώ : Μα τόσο απαραίτητο είναι το ψέμα στην πολιτική;

Φερέκης : Τι λέτε κυρία Ζωζώ μου! Είδος πρώτης ανάγκης!

Τζένη : Αστον, Ζωζώ, γιατί τα παραλέει.

Φερέκης : Δεν παραλέω τίποτα, Τζένη μου. (Στη Ζωζώ) Να, έρχονται εδώ με κάθε μέρα λογιών - λογιών άνθρωποι και μου ζητούν διάφορα ρουσφέτια. Τί πρέπει να τους λέω; Τα πάντα μου ζητάνε. Από πανεπιστημιακές έδρες μέχρι αναλύσεις ούρων.

Ζωζώ : Αναλύσεις ούρων;

Φερέκης : Αμέ, αμε! Για όλους αυτούς, λοιπόν, χρειάζομαι έναν έξυπνο άνθρωπο για να τους φέρνει βόλτα.

Τζένη : Να τους κάνει τα ρουσφέτια;

Φερέκης : Όχι δα. Να μην τους κάνει τα ρουσφέτια αλλά και να μη δυσαρεστούνται.

Ζωζώ : Και πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Φερέκης : Ε, να. Εκεί χρειάζεται ο ψεύτης.

Ζωζώ : Μα καλά, είσαστε υποχρεωμένος να ασχολείστε με τα ρουσφέτια του καθενός;

Φερέκης : Τα υποσχέθηκα. Τι να κάνω; Προεκλογικώς. Είθισται, βλέπετε, στην προεκλογική περίοδο να υποσχόμαστε.

Τζένη : Κι ύστερα λέει ότι δεν μπορεί να πει ψέματα.

Φερέκης : Μα χρυσή μου Τζένη γιατί δεν με καταλαβαίνεις; Οι υποσχέσεις είναι εύκολες. Σου ζητούν, υπόσχεσαι και ξεμπερδεύεις. Η δυσκολία είναι μετά. Μετά τις εκλογές. Όταν έρχεται η καταραμένη ώρα να κάνεις αυτά που υποσχέθηκες. 

Θόδωρος : Θα μου επιτρέψετε να συστηθώ: Θόδωρος Πάρλας εκ Βόλου, γνωστός ως Πάρλας ο Ψεύταρος ή Ψευτοθόδωρος.

Τζένη: Μη χειρότερα! Πρώτη φορά τ’ ακούω και τούτο. Έτσι σας λένε; Ψευτοθόδωρο;

Θόδωρος : Μάλιστα κυρία μου.

Τζένη : Και καμαρώνετε βλέπω.

Θόδωρος : Μα είναι να μην καμαρώνω; Εγώ δεν είμαι τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόληπτοι πολίτες. Εγώ είμαι ψεύτης με ταλέντο.

[...]

Τζένη : Μήπως πειράζεστε που σας λέω Ψευτοθόδωρο;

Θόδωρος : Απεναντίας! Κολακεύομαι...

Τζένη : Μη χειρότερα. Καλό και τούτο.

Θόδωρος : Μα γιατί απορείτε κυρία μου; Μου κάνει εντύπωση κάποια επιφυλακτικότητα που δείχνετε απέναντί μου.

Τζένη : Μπα; Είχατε την αξίωση να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μου με αυτά που λέτε;

Θόδωρος : Γιατί όχι; Είμαι ένας ψεύτης πολύ ειλικρινής κυρία μου. Για την ακρίβεια ο πιο ειλικρινής ψεύτης που θα μπορούσατε να βρείτε!

[...]

Τζένη : Τι επάγγελμα κάνατε ως τώρα;

Θόδωρος: Ψευδομάρτυς.

Τζένη : Επάγγελμα είναι αυτό;

Θόδωρος : Συνήθως όχι. Αλλά εγώ κυρία μου, ανήγαγα την ψευδομαρτυρία σε περιωπή σπουδαίου επαγγέλματος.

Τζένη : Και δεν σας άρπαξε ποτέ κανένας δικαστής;

Θόδωρος : Εμένα; Α, δεν με ξέρετε καλά. Αφού με τρόμαξαν δικαστές και δικηγόροι.

Τζένη ; Κι απ’ αυτό το επάγγελμα αποζούσατε;

Θόδωρος : Όχι. Έκανα και το δημοσιογράφο. [...] Στην εφημερίδα “Αλήθεια”.

Θόδωρος : Ακούστε κυρία μου, κάνετε μια παρεξήγηση. Εγώ δεν ήρθα να εισπράξω ψέματα. Ήρθα να πουλήσω.

Τζένη : Να τα μας. Μα δεν καταλαβαίνετε; Σας είπα ότι ο άντρας μου λείπει!

Θόδωρος : Να το λέτε, κυρία μου, αλλά να μην επιμένετε! Τι διάβολο. Συναγωνισμό θα κάνουμε; Ακόμα δεν γνωριστήκαμε. Αφήστε να γνωριστούμε καλύτερα και ύστερα παραβγαίνουμε.

Τζένη : Παρακαλώ πηγαίνετε κύριε.

Θόδωρος : Αδύνατον κυρία μου! Πρέπει να δω τον κύριο Φερέκη. Τι διάβολο! Με τον πρώτο γύρο να μου τη φέρετε; Στο κάτω κάτω έχω επαγγελματικό φιλότιμο.

Θόδωρος : Καλημέρα σας!

Φερέκης : Καλημέρα; Τι Καλημέρα βρε; Ποια καλημέρα; Τόλμησες να πατήσεις το σπίτι μου; Θα σε τσακίσω!...

Θόδωρος : Τσάκισον μεν, άκουσον δε! Δεν φταίω εγώ, κύριε Φερέκη. Με βάλανε. Ένας πολιτικός αντίπαλος σας.

Φερέκης : Τι;

Θόδωρος : Μου λέει άνεργος είσαι; Του λέω άνεργος. Μου λέει. Θέλεις να κερδίσεις χρήματα; Του λέω θέλω. Μου λέει πάρε μία λίρα και παρά μία γροθιά σε κείνον τον κύριο.

Φερέκης : Σοβαρά;

Θόδωρος : Αμέ; Ψέματα θα σας πω;

Φερέκης : Ωστε βαλτός ήσουν;

Θόδωρος : Βαλτός. Από πολιτικούς σας αντιπάλους!

Φερέκης : Κατάπτωση πολιτικών ηθών!

Θόδωρος : Εγώ δεν ήξερα ποιος είσαστε. Κι όταν το έμαθα τρελάθηκα και είπα πω, πω, τι έκανα! Τον κύριο Φερέκη χτύπησα; Το βουλευτή μας; Το καμάρι του λαού; Το αηδόνι της Βουλής; Τον άντρα τον υπέροχο; Την ελπίδα της Ελλάδας;

Φερέκης : Ώστε δεν με ήξερες προσωπικώς;

Θόδωρος : Μα τι λέτε κύριε Φερέκη; Θ κάνα τέτοιο πράγμα αν σας ήξερα;

Φερέκης : Εκ φήμης μόνο.

Θόδωρος : Μόνο εκ φήμης. Μα τι είναι αυτή που έχετε, κύριε Φερέκη! Και ποιος δε σας ξέρει εκ φήμης;

Φερέκης : Καλά φωτογραφίες μου δεν είδες ποτέ; Τόσες φωτογραφίες μου δημοσιεύτηκαν στην προεκλογική περίοδο.

Θόδωρος : Μα φωτογραφίες είναι αυτές; Σας αδικούν κύριε Φερέκη. Τέτοιο λεβεντάνθρωπο πώς σας παρουσιάζουν οι φωτογραφίες;

Φερέκης : Αυτό μάλιστα, σωστό.

Θόδωρος : Κρέμασμα θέλουνε οι φωτογράφοι σας!

Φερέκης : Ε, όχι και κρέμασμα. Να μην τα παραλέμε.

[...]

Τζένη : Μπα; Τα καταφέρατε, κύριε Ψευτοθόδωρε;

Φερέκης : Τι είπες; Τι είπε;

Τζένη : Ο κύριος Ψευτοθόδωρος Θεόφιλε! Δεν τον περίμενες; Ορίστε, νάτος!

Φερέκης : Τι λέει;

Θεόδωρος :Α, κυρία μου, εσείς δεν έχετε το Θεό σας! Ούτε το λόγο σας δεν κρατάτε;

Φερέκης : Για σταθείτε. Ποιος είστε κύριε;

Θόδωρος : Με συγχωρείτε κύριε Φερέκη, αλλά έτσι που ήλθαν τα πράγματα δεν υπάρχει θέση γι’ άλλο ψέμα. Πάντως επειδή μου είπαν ότι είσθε θαυμαστής του ψεύδους και λάτρης των ψευτών θα λάβω το θάρρος να συστηθώ. Θεόδωρος Πάρλας εκ Βόλου, κοινώς Πάρλας ο Ψεύταρος ή Ψευτοθόδωρος.

Φερέκης : Κύριε των Δυνάμεων!

Θόδωρος : μεθ’ ημων γενού. Ερχόμουν στο γραφείο σας να σας συναντήσω αλλά κατ’ ατυχή σύμπτωση συναντηθήκαμε προκαταβολικώς.

Φερέκης : Α, τον αναιδέστατο! Και μ’ έχεις τόση ώρα εδώ και με δουλεύεις με τα ψέματα;

Θόδωρος : Μα ψεύτη δεν ζητάτε, κύριε Φερέκη;

Φερέκης : Τι ψεύτη βρε; Εγώ ζητάω ψεύτη για τους άλλους. Για μένα τον ζητάω;

Θόδωρος : Δεν πειράζει κύριε Φερέκη. Θεωρήστε ότι μ’ αυτήν την ευκαιρία έδωσα τις εισαγωγικές μου εξετάσεις.

Φερέκης : Α, το θρασύτατο! Ποιες εξετάσεις βρε; Ποιες εξετάσεις;

Θόδωρος : Ακούστε κύριε Φερέκη. Κρατήστε με υπό δοκιμή. Κι αν είπα πέντε ψέματα σε σας, με τα τσουβάλια θα τα λέω στους ψηφοφόρους σας.

Πατατιάς : Τι να κάνω κύριε Φερέκη; Δόξα σοι ο Θεός που σας πετυχαίνω. Δυο ζευγάρια σόλες έχω λιώσει να πηγαινοέρχομαι.

Φερέκης : Ναι, κύριε Πατατιά μου, δίκιο έχεις. Να σου εξηγήσω.

Πατατιάς : Τι να μου εξηγήσετε; Ένας μήνας κοντεύει που έχουν τον αδελφό μου φυλακή. Δε μου υποσχεθήκατε ότι θα τον βγάλετε;

Φερέκης : Ναι, μάλιστα, πως ...

Πατατιάς : Τι θα γίνει λοιπόν; Όλο υποσχέσεις είσαι και φως δε βλέπουμε.

Θόδωρος : Με συγχωρείτε, κύριε πατατιά. Αυτή την υπόθεση την έχω αναλάβει εγώ. Μπορεί να ασχολείται με όλα ο κύριος Φερέκης;

Πατατιάς : Ποιός είσαι του λόγου σου;

Θόδωρος : Ο ιδιαίτερος. Ποιός άλλος; Τώρα ακριβώς ήμουν για σας στον Υπουργό της Δικαιοσύνης που μελετά το φάκελο. Δε σας το είπα, κύριε Φερέκη; Μου είπε μάλιστα ο Υπουργός, επειδή τον πίεσα πολύ, ότι θα μου τηλεφωνήσει αμέσως (χτυπά το τηλέφωνο). Νάτος κιόλας! Εμπρός ... Α, εσείς είστε, κύριε Υπουργέ; Ναι εγώ ο Θόδωρος. Τι απέγινε με την υπόθεση Πατατιά; Τι;

Στο τηλέφωνο : Μα, τι λέτε κύριε. Λάθος κάνετε.

Θόδωρος : Α, μη μας το κάνετε αυτό κύριε Υπουργέ. Α, όλα κι όλα. Σας είπα ότι ο κύριος Φερέκης εννοεί να βγάλετε οπωσδήποτε απ' τη φυλακή τον άνθρωπο, γιατί ο Πατατιάς είναι στενότατος φίλος του. Ακούτε;

Στο τηλέφωνο : Μα τι λέτε κύριε; Τρελός είστε;

Θόδωρος : Αυτό που σας λέω! Κι όταν δίνετε μια υπόσχεση να την τηρείτε. Ακούτε κύριε Υπουργέ;

Στο τηλέφωνο : Μα ποιος Υπουργός;; Δεν καταλαβαίνετε ότι είμαι γυναίκα;

Θόδωρος : Α, θα με κάνετε να σας μιλήσω άσχημα κύριε Υπουργέ!

Πατατιάς : Μην τον αγριεύεις.

Θόδωρος : (στον Πατατιά) Άσε με να τον βρίσω! Ακούς δε γίνεται! Πώς δεν γίνεται αφού μου το υποσχέθηκε. Ρητώς και κατηγορηματικώς. (στο ακουστικό) Ακούστε κύριε Υπουργέ. Ο κύριος Φερέκης απαιτεί να γίνει οπωσδήποτε. Όχι, όχι, όχι, δεν ακούω τίποτα. Αν δεν το κάνετε θα φθάσει μέχρι αποχωρήσεως από το κόμμα.

Στο τηλέφωνο : Δεν πάτε στο διάβολο.

Θόδωρος : Αυτό μάλιστα. (κλείνει το ακουστικό) Επιτέλους!

Φερέκης : Μωρέ τι ατσίδας είναι τούτος!

Πατατιάς : Τι είπε; Τι είπε ο κύριος Υπουργός;

Θόδωρος : Τι να πει; Θα το κάνει. Μπορεί να μην το κάνει;

[...]

Φερέκης : Τι είσαι εσύ! Τι ψεύτης είσαι εσύ!

Τζένη : Δηλαδή τι θα πουν αυτά Θεόφιλε; Υπάρχει περίπτωση να κρατήσεις αυτόν τον άνθρωπο;

Φερέκης : Εγώ να τον κρατήσω; Αυτός διορίστηκε μοναχός του. Δε μου λες ποιος ήταν στο τηλέφωνο;

Θόδωρος : Κάποια γυναίκα, ξέρω 'γω; (χτυπάει το τηλέφωνο) Νάτη. (σηκώνει το ακουστικό) Εμπρός! Τι θέλετε παρακαλώ;

Στο τηλέφωνο : Πάλι εσείς είσαστε στο τηλέφωνο;

Θόδωρος : Εγώ; Ποιος εγώ, κυρία μου;

Στο τηλέφωνο : Εσείς δε με λέγατε προ ολίγου Υπουργό;

Θόδωρος : Υπουργό εγώ; Σας έλεγα εσάς; Μνήσθητί μου Κύριε! Μα τι λέτε κυρία μου. Λάθος θα κάνατε στο νούμερο. Άκου τι λέει - την έλεγα Υπουργό, άκου τι λέει...

Φερέκης : Πω, πω, πω! Τι ατσίδας είναι τούτος!...

Αννα Συνοδινού - Ντίνος Ηλιόπουλος, Παντελής Ζερβός. «Ζητείται Ψεύτης» (1954)

Άγης : Λοιπόν; Τι νέα κύριε Θόδωρε; Πώς πάει η δουλειά;

Θόδωρος : Δεν βαριέστε κύριε Άγη. Ρουτίνα.

Άγης : Γιατί; Δεν είστε ευχαριστημένος;

Θόδωρος : Ευχαριστημένος είμαι… αλλά δεν βαριέστε. Μπορώ εγώ να περιοριστώ σ’ αυτά τα στενά όρια ενός γραφείου;

Άγης : Δηλαδή, θέλετε να πείτε ότι δεν έχετε ορίζοντες ευρυτέρας δράσεως...

Θόδωρος : Μπράβο κύριε Άγη. Ορίζοντες. Αυτό είναι! Θέλω ορίζοντες! Γιατί στο κάτω κάτω, τι κάνω εδώ μέσα; Ψεματάκια στον έναν, ψεματάκια στον άλλον - πώληση λιανική. Εγώ είμαι χονδρέμπορος. Καταλαβαίνετε;

Άγης : Καταλαβαίνω, πως! Δεν μπορείτε να δώσετε διέξοδο στη ζωτικότητά σας.

Θόδωρος : Μπράβο. Αυτό είναι.

Άγης : Και τι θα θέλατε, λοιπόν, για να δώσετε διέξοδο σ’ αυτή την ακατάσχετη ζωτικότητά σας;

Θόδωρος : Τι θα θελα; Δεν σας είπε ο κύριος Φερέκης;

Άγης : Όχι δεν μου είπε.

Θόδωρος : Εφημερίδα κύριε Άγη! Εγώ μόνο αν εκδώσω εφημερίδα θα ξεσπάσω και θα ησυχάσω. Θέλω να βγάλω τη “Νέα Αλήθεια” που θα συγκλονίσει τον κόσμο στις ψευτιές!

Άγης : Ναι, μα υπάρχουν τόσες εφημερίδες στην Ελλάδα.

Θόδωρος : Εφημερίδες είναι αυτές; Δεν λέω, γράφουν και αυτές τα ψεματάκια τους. Αλλά ψέματα είναι αυτά; Εγώ να δείτε τι θα γράφω. Κάθε πρωί που θα ξυπνούν οι Έλληνες θα διαβάζουν τον Ψευτοθόδωρο και θα τους σηκώνεται η τρίχα. Να, αυτό θέλω. Αυτό είναι τ’ όνειρό μου!

Άγης : Μα ξέρετε εσείς από εφημερίδα;

Θόδωρος : Εγώ; Γεννημένος δημοσιογράφος! Τα κεφάλαια μου λείπουν μόνο. Αλλά ευτυχώς θα τα βάλει ο κύριος Φερέκης.

Άγης : Μπα; Το υποσχέθηκε;

Θόδωρος : Διστάζει ακόμα. Ελπίζω όμως να τον πείσω. Πέστε του κι εσείς κύριε Άγη! Δεν με εκμεταλλεύεται επαρκώς. Αφου προσφέρομαι προς εκμετάλλευση; Ξέρετε τι θα πει να έχει όργανο δικό του; Ο τύπος είναι δύναμη!

Θόδωρος : Ήταν που λέτε τρεις βουλευτές. Μίλησαν πρώτα οι δύο. Τίποτα. Κάτι χειροκροτηματάκια.

[...]

Θόδωρος : Οπου σηκώνεται ο κύριος Φερέκης. (μιμούμενος τη φωνή του Φερέκη) “Κύριοι θα σας πω πρώτα μία μεγάλη αλήθεια! Εμείς οι πολιτικοί είμαστε ψεύτες!”

Τζένη : Έτσι είπες;

Φερέκης : Έτσι ακριβώς.

Άγης : Και τι έγινε;

Θόδωρος : Χαλασμός Κυρίου! (μιμείται το πλήθος) “Πέστα Θεόφιλε! Πες τα Χρυσόστομεεεε! Μπράβοοοο!

Άγης : Ικανοποιηθήκατε μ’ αυτό;

Φερέκης : Αμέ; Τέτοια θέλει ο λαός! Να κάνεις τον ειλικρινή. (με ρητορικό ύφος, όπως μιλούσε στη συγκέντρωση) “Αλλά κύριοι, τα ψέματα τελείωσαν. Γιατί ο λαός χόρτασε τα ψέματα. Μπούχτισε από ψέματα. Αηδίασε τα ψέματα. Σιχάθηκε τα ψέματα.”

Άγης : Μα και τους λόγους σου ακόμα τους γράφει ο κύριος Θόδωρος;

Θόδωρος : Εδώ πρωθυπουργοί και τους γράφουνε τους λόγους άλλοι.

Άγης : Έτσι ε!

Θόδωρος : Αμέ πως! Μπορεί ένας πολιτικός να ασχολείται και με τη σύνταξη των λόγων του; Γιατί τον έχει το γραμματέα; Για να γράφει. Ο γραμματέας γράφει κι ο πολιτικός απαγγέλλει.

Άγης : Κι ο κοσμάκης χειροκροτεί.

Θόδωρος : Αυτή είναι η δουλειά του κόσμου. Να χειροκροτεί και να ψηφίζει.

Φερέκης : Α, τον αφιλότιμο πως τα λέει! Λοιπόν, αγαπητοί μου, κάνω μία πρόβλεψη (δείχνει το Θόδωρο). Αυτός ο άνθρωπος μια μέρα θα κυβερνήσει την Ελλάδα!

Θόδωρος : Ε, όχι δα! Τα παραλέτε κύριε Φερέκη!

Φερέκης : Μωρέ θα κυβερνήσεις! Άκου που σου λέω. Αφού κοντεύω να κυβερνήσω εγώ...

Τζένη : Δεν ξέρω για σένα Θεόφιλε, αλλά για τον κύριο Θόδωρο το πιστεύω. Εσείς, λοιπόν, μία μέρα θα φτάσετε πολύ ψηλά, κύριε Θόδωρε.

Φερέκης : Και ξέρεις γιατί; Γιατί ξέρει το Ρωμιό. Ο ρωμιός θέλει ψέμα. Παραμύθι.

Πηγή: Δημήτρη Ψαθά, Ζητείται Ψεύτης, Εκδόσεις Μαρία Δ. Ψαθά