Ποιήματα του Βασίλη Ρώτα στο Ανθολόγιο του Δημοτικού


Γέλια και κλάματα

Όταν το Λενιώ μας κλαίει
σάμπως πυρκαγιά μας καίει
και τραντάζεται το σπίτι
σαν να γίνεται σεισμός.

Όταν το Λενιώ γελάει
και το σπίτι τραγουδάει
και το πεύκο στην αυλή μας
καμαρώνει φουντωτό

και λαλάει κι ο κόκορής μας
χλιμιντρίζει κι ο ψαρής μας
λέει η γάτα μας η Μήτση:
"Το καλό μας το κορίτσι!"


Το πιο μεγάλο

Από κάτω απ’ το ραδίκι
κάθονται δυο πιτσιρίκοι
και ρωτάν ο ένας τον άλλο
ποιο να `ν’ απ’ όλα πιο μεγάλο.

Τους ακούει ένα σκαθάρι
και τους λέει "το κουκουνάρι!"
τους ακούει ένα τριζόνι
και τους λέει "το πεπόνι!"
Τους ακούει κι ένα τσιμπούρι
Και τους λέει "το γαϊδούρι!"

Γέλασαν οι πιτσιρίκοι
γέλασε και το ραδίκι
κι ένας με μεγάλο στόμα
βάτραχος γελάει ακόμα.


Από το βιβλίο Αυγούλα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ιωάννης Πολέμης: ποιήματα

Ζωρζ Σαρή: Το γαϊτανάκι

Κάρολος Ντίκενς: Γνωμικά και αποφθέγματα